Oceaanoversteek van Terceira naar Nederland [deel 1]
Na de klussen op Terceira vertrekken we richting Nederland. De voorspelde wind is zeer licht, maar de praktijk blijkt anders te zijn. Op de vijfde dag scheurt de genua en moeten we met een haakse slijper aan de slag om het zeil naar beneden te krijgen. Maar daar blijft het niet bij. De wind neemt enorm toe en teistert Eva en haar bemanning. Door overkomende golven lekt het binnen, het grootzeilval raakt onbruikbaar, diverse reeflijnen slijten door en de windwijzer verdwijnt uit de top van de mast. Om maar een paar details te noemen. Ondanks alle ellende eten we goed en de sfeer aan boord is prima.
[English]
Oceaan crossing from Terceira to The Netherlands [part 1]
After the chores on Terceira, we leave for The Netherlands. The predicted wind is very light, but practice proves otherwise. On the fifth day, the genoa tears and we have to use an angle grinder to get the sail down. But it doesn’t stop there. The wind increases significantly and tortures Eva and her crew. Overcoming waves cause it to leak inside, the mainsail halyard becomes unusable, several reefing lines chave through and the wind vane disappears from the top of the mast. Just to name a few details. Despite all the misery, we eat well and the atmosphere on board is fine.
Jeetje! Je hebt het spannendste deel van jullie reis voor het laatst bewaard!
Kijk uit naar het volgende deel!
Klopt helemaal Johann! Maar… spoiler… we komen aan!
Zo, jullie maken wat mee de laatste tijd.
Maar ga zo door. (Ik bedoel niet al die pech ;-)) ) Want het maakt het wel leuk om te kijken.
Succes en goede vaart!
Het valt allemaal niet mee Peter-Paul.
Maar één voordeel: kijkers genieten ervan 😉
Inderdaad, wat ‘n gedoe! En fijn dat je Lars bij de hand hebt, ‘n doordouwer dus…ben nieuwsgierig naar het vervolg😉
Lars is prettige crew Han!
Wauw jullie zijn en blijven helden!
Dank je wel Dorine!
Amai wat een pech, sterk zo de moed erin houden. Laatste oversteken al heel wat gebeurd. Altijd naar oplossingen zoeken & vinden. Top
Soms is het even piekeren, maar we komen er steeds weer uit, Luc!
ik bewonder jullie koelbloedigheid, vooral in deze moeilijke omstandigheden ! maar er zit niets anders op, kniezen heeft gaan zin, concentratie en correcte actie ondernemen zijn in deze moeilijke situatie van onschatbare waarde, hier komt ook jullie ervaring naar boven ! goed gedaan !!!
Dank je wel Pierre!